Meyendel III
Op een vroege ochtend in Meyendel III
Als dan de zon eindelijk de nevel heeft verdreven lijkt het
of de boomstammen licht geven.
(HDR Foto)
klik op foto voor vergroting
Meyendel II
Op een vroege ochtend in Meyendel II.
Ons ritje van 28 augustus heeft natuurlijk meer foto’s opgeleverd.
Zoals deze HDR, waarin de nevel nog steeds zichtbaar is.
Klik op foto voor meer details.
Meyendel
Op een vroege ochtend in Meyendel.
Het was nog donker toen wij woensdag om 07:00 uur op de scootmobiel naar Meyendel reden.
Het is een rit van een kleine 40 min. de eerste stop is een uitkijkpunt waar wij ontbijten.
Maar voor wij daar waren werden we getrakteerd op een mooie zonsopkomst welke
de nevel nog net niet helemaal kon doen oplossen.
Wij hebben op deze voor ons speciale dag weer genoten.
Klik op foto voor meer detail
Buxusmot – Cydalima perspectalis
Buxusmot in huis
De buxusmotten doen het helaas goed hier.
Als je ’s avonds de deur open zet om lekker alles te laten doorwaaien
betekend dat wel dat er o.a. nachtvlinders binnenkomen.
Zo ook de buxusmotten waaronder een donkergekleurde welke volgens
waarneming.nl redelijk zeldzaam is.
Beide vonden we de andere ochtend in de huiskamer op het raam.
Buxusmot
Onze Buxus was 1 meter hoog en 3 meter doorsnede
Helaas hebben de vogels niet genoeg buxusmotrupsen kunnen opeten
en heeft hij het niet overleefd.
En tweetal van de daders kropen uit de groene bak waar de resten in zijn gedaan.
Bernagie – Borago officinalis
Bernagie – Borago officinalis
De bernagie ook wel komkommerkruid genoemd, is een makkelijk herkenbare,
ruwharige, eenjarige plant met blauwe bloemen.
Borago zou van het Latijnse “borra” komen dat “wol” betekent, verwijzend naar de dikke,
grijze en korte beharing van de plant.
De plant wordt 45-90 cm hoog de dikke stengels zijn vertakt en hol.
De bladeren zijn 7-20 cm lang en puntig ovaal van vorm.
De onderste bladeren zijn meer eirond en gesteeld de bovenste zijn
meer langwerpig en stengelomvattend.
De plant behoort tot de Ruwbladigenfamilie (Boraginaceae) alle onderdelen
van de plant zijn dan ook bedekt met korte haren.
Voor de bladeren geldt dit voor zowel boven- als onderzijde.
De bloeitijd valt vanaf mei of juni tot de herfst.
De bloemen zijn felblauw met een wit hart, met fijne kroonblaadjes en zwarte helmknoppen.
Een enkele maal kunnen de bloemen ook roze of wit zijn.
De kelk is 0,5 tot 2 cm lang.
De hangende bloemen staan in schichten aan het eind van de stengel.
De kelkbladen zijn 0,5 tot 1,5 cm lang en puntig van vorm.
De meeldraden zijn zo geordend dat er zich een kegel vormt.
Bestuiving geschiedt door bijen en hommels deze verslepen de
van een mierenbroodje voorziene zaden.
De soortaanduiding officinalis geeft aan dat aan de plant een
geneeskundige werking werd toegeschreven.
Meer hier over is te vinden op Wikipedia Bernagie
Klik op de foto voor een betere kwaliteit.
Koolmees – Parus major
Koolmezen
Dit jaar zijn de nestkasten in de tuin leeg gebleven.
Wel kwamen de koolmezen hier het eten voor hun kroost halen.
En nu zitten ook die alweer een kleine twee weken elke dag in de tuin.
Ook de jonge pimpelmeesjes laten zich soms zien maar die
willen nog niet poseren.
Klik op de foto voor een betere kwaliteit.
Groene schildwants (Nimf) – Palomena prasina
Groene schildwants – stinkwants – groene wants
De nimf van de groene schildwants doorloopt vijf stadia die de instar worden genoemd
de overgang tussen de verschillende instar wordt steeds begrensd door een vervelling.
De net uit het ei geslopen nimfen hebben een zeer gedrongen bouw maar vervellen
al snel waarna ze deels groen worden en al iets op de volwassen dieren lijken.
Opmerkelijk is hierbij dat ieder nimfstadium een eigen bouw maar ook kleurpatroon kent.
Dit komt wel bij meer schildwantsen voor maar een dergelijke kleuromslag is bij andere
insecten die een onvolledige gedaanteverwisseling kennen niet zo gewoon.
De jonge nimfen hebben zwarte poten en ook andere delen van het lichaam zijn zwart,
bij iedere verveling krijgt de nimf meer groene kleuren.
De nimfen van de groene schildwants die eerder in het jaar uit het ei kruipen
zijn vaak groen van kleur.
De exemplaren die later in het jaar het ei verlaten hebben meer zwarte lichaamsdelen.
Het halsschild en de latere vleugels zijn zichtbaar als kleine plaatjes die smaller zijn dan
het lichaam en per stadium groter worden.
De nimfen hebben altijd antennes die bestaan uit vier geledingen.
Info: Wikipedia
de Horsten
Een ritje over het ‘insectenpad’ op Landgoed de Horsten
levert altijd wel wat op.
De naam is bekend het is de Roodstaartkniptor
Pyamawant – Graphosoma lineatum
Lang gezocht en als het goed is, is dit de Tetragnatha montana (naam klopt Anna bedankt)
Zuringwants – Coreus marginatus
Mij onbekende bloempje
Onbekde bloempje heeft nu een naam het is Linum Grandiflorum
Met dank aan Marylou https://natuurfreak2.wordpress.com/
Ons postzegelgrote gazonnetje is nu veranderd in een
wilde bloemen plek voor bijen en insecten.
Ik zag het in het begin niet zo zitten en wilde wat graag
de maaimachine er over halen.
Dat was geen goed idee volgens Erica (klik) en nu ben ik blij te hebben geluisterd.
Er staat van alles te bloeien en ook dit donkerrode bloempje
waar ik geen naam van kon vinden.
Het bloempje heeft een doorsnede van 2 cm. het blad is 2½ cm. lang
de steel is 1 mm. dik, het plantje is 40cm. hoog.
Klik op de foto voor een groter formaat.
Recente reacties
